“Ύστατο Χαίρε” στον Αδέκαστο Δικαστή και επίτιμο Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου τέκνον της Χιώτικης γης φίλο μας Δημήτριο Λινό !

 

 

Δεν υπήρχε περίπτωση να μην γράψω έστω και δυό λόγια για τον φίλο από πολύ παλιά το 1967 όταν για πρώτη φορά βρεθήκαμε τέσσερα αδέλφια Δημήτρης και Γιώργος Λινός και Στέφανος και Λευτέρης Πυκνής έξω από το Μαιευτήριο της ΕΛΕΝΑΣ στην Αθήνα.
Ήταν Δεκέμβριος και ακριβώς ένα χρόνο είχε εισέλθει στο Δικαστικό Σώμα ως πάρεδρος γιατί το 1968 προήχθη σε Πρωτοδίκη και έχουμε στην συνέχεια την εξέλιξη της σταδιοδρομίας του μέχρι τα υψηλότερα επίπεδα της Δικαιοσύνης.
Δεν θα αναφερθώ στην εξέλιξη του και την πορεία του στο χώρο αυτό έχουν γράψει πολλά από τα παλιά χρόνια και τα ΜΜΕ όπως και μόλις ακούστηκε την Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024 ο θάνατος του από καρδιακή ανακοπή.
Στην πραγματικότητα τον πρωτογνώρισα το 1963 στο κατάστημα του πατέρα του Ζαννή στην Απλωταριά της Χίου δίπλα στην πρώτη κλινική Αυγουστή μόλις είχε γίνει δικηγόρος και τότε έφυγε για την στρατιωτική θητεία του.
Πέρασαν τα χρόνια όποτε ερχόταν στην Χίο γιορτές και καλοκαίρι βλεπόμαστε και κάποιες φορές βρεθήκαμε στο ίδιο τραπέζι τρώγοντας και πίνοντας και με χιούμορ πολύ χιούμορ το διασκεδάζαμε σε φιλικό περιβάλλον συνήθως λόγω της Δικαστικής του θέσεως.
Όπως φαίνεται όλοι οι γεννημένοι στο ζώδιο των Διδύμων έχουμε το επικοινωνιακό χάρισμα λόγου και πράξεων γιατί ο Δημήτρης Λινός γεννήθηκε στις 17 Ιουνίου 1939 όπως και εγώ στις 7 Ιουνίου 1947.
Στην ηλεκτρική καρέκλα του Δικαστή και του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου άφησε εποχή με τις αποφάσεις από τον Έβρο μέχρι τα νησιά και φυσικά στο κλεινόν άστυ την Αθήνα.
Θυμάμαι σε μία συνέντευξη του την εποχή που ήταν υπουργός Δημοσίας τάξεως κάποιος κύριος Μαρκογιαννάκης τον είχε αποκαλέσει ανόητο και άσχετο και αγράμματο ,αλλά την άλλη μέρα πού έγιναν γνωστές οι ύβρεις ο υπουργός πήρε πασαπόρτι από την Κυβέρνηση. Και μάλιστα ο Δημήτρης Λινός είπε το εξής νά με έλεγε καραφλό που είμαι θα με πείραζε γιατί είμαι, αλλά αυτά που είπε γιατί να με ενοχλήσουν; δεν με αφορούν καθόλου.
Θυμάμαι πάντοτε ήταν γλυκομίλητος, με χιούμορ αλλά και στην ώρα του Εγγλέζος, απλός κοινός θνητός σε όλες τις συμπεριφορές του.
Ήταν 30 Σεπτεμβρίου 2006 όταν βρεθήκαμε σε γαμήλιο γεύμα του ανιψιού μου στην Αθήνα παρέα στο ίδιο τραπέζι ήταν ακόμη Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου εν ενεργεία και λόγω της θέσεως του υπήρχε πάντοτε αστυνομική συνοδεία από δύο παιδιά της αστυνομίας.
Αφού αρχίσαμε καί τρώγαμε και πίναμε μού λέει έλα βρε Λευτεράκη εσύ πού έχεις το θάρρος γιατί με γνώριζε σαν κάλπικη δεκάρα.. βλέπεις αυτά τα δύο παιδιά εκεί στην είσοδο άντε πες τους με τον δικό σου τρόπο πού ξέρεις να πάνε να σερβιριστούνε από τον μπουφέ γιατί είναι ντροπή να μένουν νηστικοί και πες τους ότι εγώ το γνωρίζω.
Ήταν πραγματικά ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας που λέει η παροιμία ή η ρήση, απλός με όλους τους πολίτες της χώρας και ειδικότερα της Χίου πού μου έλεγε πολλές φορές, για να κατέβω στην πλατεία Βουνακίου που έπρεπε να περάσει από την Απλωταριά έκανε μιά ώρα διότι μιλούσε με όλο τον κόσμο γνωστούς και φίλους.
Έχει τιμηθεί πολλές φορές και με πολλές διακρίσεις που χρειάζονται πολλές σελίδες για να τις περιγράψω από την πολιτεία μέχρι ξένες χώρες και οργανώσεις.
Μεγάλη Τιμή για την Χίο μας η όλη εξέλιξη της σταδιοδρομίας του Αδέκαστου ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΝΟΥ
Τα τελευταία χρόνια μετά τον θάνατο της Ιουλίας μου πριν 11 χρόνια οταν άρχισα να ασχολούμαι με το χόμπι μου τα βιβλία και τα άρθρα μου είχαμε συχνή επικοινωνία γιατί με διάβαζε και μου έκανε κριτική για την καυστικότητα μου και με συμβούλευε μέχρι πού να φτάνει το μαχαίρι ανάμεσα στο κρέας και το κόκκαλο χωρίς να ματώνει για να μην με πιάνει η τσιμπίδα του Εισαγγελέα .
Έχει τρείς λεβέντες από δύο γάμους γιατί η πρώτη του γυναίκα απεβίωσε νέα και τον άφησε με δύο αγόρια οπότε αργότερα παντρεύτηκε την Μαρία Ευαγγελοπούλου και απέκτησε ακόμη έναν λεβέντη.
Απ ότι έχει γραφτεί η ΕΞΟΔΙΟΣ ΤΟΥ θα γίνει στην Κηφισιά την Τετάρτη 11 το πρωΐ στις 27 Μαρτίου 2024
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην γυναίκα του την Μαρία και τους λεβέντες του τον Ζαννή , τον Χριστόφορο που είναι ήδη Πρόεδρος Πρωτοδικών στην Αθήνα και τον Στυλιανό-Μάρκελλο και εύχομαι να είναι ελαφρύ το χώμα της Αττικής γης και Καλό Παράδεισο καλέ μας φίλε ξεχωριστό τέκνο καί Καμάρι της Χίου και της Ελλάδας μας ήσουν μοναδικός άνθρωπος ένας Αδέκαστος Δικαστής.
Από την Χίο με πολύ Αγάπη και μεγάλη θλίψη
25η Μαρτίου 2024
Λευτέρης Πυκνής
(Μαλλιάς) Καλλιμασιώτης

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.